Πως να υπερασπιστείς τον εαυτό σου στον εκφοβισμό…)

Κατηγορία:Συμπεριφορά & Διαπαιδαγώγηση

Η έρευνα δείχνει ότι οι θύτες ξεκινούν με λεκτική παρενόχληση. Ο τρόπος που το «θύμα» ανταποκρίνεται στην πρώτη λεκτική επίθεση, καθορίζει το αν ο «νταής» θα εξακολουθήσει να ενοχλεί αυτό το συγκεκριμένο παιδί. Εάν η επίθεση δώσει στο θύτη αυτό που ψάχνει δηλ. μια αίσθηση δύναμης επειδή κατάφερε να επηρεάσει αρνητικά το άλλο παιδί, η επιθετικότητα σε γενικές γραμμές θα κλιμακωθεί.

Απέφυγε να «τσιμπήσεις»
Ο νταής θέλει να προκαλέσει μια αντίδραση που τον κάνει να αισθάνεται ισχυρός, οπότε το να εκδηλώσεις συναίσθημα και να αντεπιτεθείς είναι ακριβώς αυτό που τρέφει τον νταή. Αν και δεν μπορείς να ελέγξεις τον θύτη, μπορείς πάντα να ελέγξεις τη δική σου αντίδραση. Έτσι, σε κάθε αλληλεπίδραση, το πώς θα αντιδράσεις είτε θα πυροδοτήσει την κατάσταση ή θα την αποκλιμακώσει. Απέφυγε να «τσιμπήσεις» άσχετα με το πόσο έξαλλο σε έχει κάνει ο νταής.

Μην επιτεθείς ή ταπεινώσεις το άλλο άτομο
Η καλύτερη στρατηγική είναι πάντα να διατηρείς την αξιοπρέπειά σου και να επιτρέπεις και στον «νταή» να διατηρήσει την αξιοπρέπειά του. Με άλλα λόγια, να μην επιτεθείς ή ταπεινώσεις το άλλο άτομο.

Για να το κάνεις αυτό, μπορείς να πεις:

• «Απλά θα αγνοήσω αυτό το σχόλιο.»
• «Έχω κάτι άλλο να κάνω αυτή τη στιγμή.»
• «Όχι ευχαριστώ.»

Στη συνέχεια, απλά φύγε.
Μέτρα μέχρι το δέκα για να διατηρήσεις τη ψυχραιμία σου, κοίταξε το θύτη στα μάτια και πες του ένα από τα παραπάνω. Κάνε εξάσκηση μέχρι να αποκτήσεις έναν ισχυρό τόνο, με αυτοπεποίθηση.

Δεν θα πρέπει να ντρέπεσαι αν φοβηθείς από έναν νταή, αν φύγεις ή το πεις σ’ έναν ενήλικα και ζητήσεις βοήθεια.
Οι καταστάσεις σχολικού εκφοβισμού μπορεί να κλιμακωθούν και η διατήρηση της αξιοπρέπειας είναι λιγότερο σημαντική από τη διάσωση της ζωής σου.

Άρχισε να παρεμβαίνεις για να αποτρέψεις τον εκφοβισμό όταν το βλέπεις να συμβαίνει σε άλλους.
Οι έρευνες δείχνουν πως όταν τα παιδιά που βρίσκονται σε κοντινή απόσταση παρέμβουν με σωστό τρόπο, μπορούν να σταματήσουν τον εκφοβισμό στο 50% των περιπτώσεων μέσα σε 10 δευτερόλεπτα.

Οι καλύτερες παρεμβάσεις:

• Πήγαινε κοντά στο θύμα και απομάκρυνέ τον από τον κίνδυνο. Στάσου δίπλα του, απομάκρυνέ τον από τον νταή και συνόδεψέ τον προς την άλλη κατεύθυνση: τη βοήθεια των ενηλίκων. Μπορείς να του πεις «Φαίνεσαι αναστατωμένος» ή «Σε έψαχνα» ή «Ο δάσκαλος με έστειλε να σε βρω.»
• Ζήτησε βοήθεια. Κάλεσε τα άλλα παιδιά προς την πλευρά σας, κάνοντάς τους νόημα και φωνάζοντας, «Χρειαζόμαστε τη βοήθειά σας.»
  Αντιμετώπισε τον νταή: «Γίνεσαι κακός.»
  Στη συνέχεια, φύγε: «Έλα, Πέτρο πάμε!»

Και φυσικά, αν ανησυχείς για την ασφάλειά σου, φώναξε έναν δάσκαλο ή κάλεσε την Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή Βοήθειας για τα Παιδιά SOS 1056, από ένα κινητό τηλέφωνο (ιστοσελίδα:http://www.e-abc.eu/gr/grammes-voitheias).

Αν έχεις ήδη πέσει θύμα εκφοβισμού, μάθε να αποφεύγεις τους «νταήδες».
Οι «νταήδες» λειτουργούν όπου δεν υπάρχουν ενήλικες, οπότε αν έχεις πέσει θύμα εκφοβισμού, θα πρέπει να αποφεύγεις χώρους όπου δεν υπάρχει επιτήρηση. Καλές στρατηγικές για την αποφυγή των νταήδων είναι να κάθεσαι στο μπροστινό μέρος του σχολικού λεωφορείου, να στέκεσαι μπροστά στην ουρά, να κάθεσαι στο εστιατόριο κοντά στους επιβλέποντες.

Υποστήριξε τον εαυτό σου.
Αντιμετώπισε τον νταή υψώνοντας το ανάστημά σου και χρησιμοποιώντας μια ισχυρή φωνή. Κατονόμασε την εκφοβιστική συμπεριφορά και πες στον επιτιθέμενο να σταματήσει: «Αυτό είναι επίθεση. Σταμάτα το.» ή «Σταμάτα να με κοροϊδεύεις. Είναι κακό.»

Απάντησε με ερώτηση
Απάντησε σε μια προσβολή με μια μη-αμυντική ερώτηση: «Γιατί το λες αυτό;» ή «Γιατί να θέλεις να μου πεις ότι είμαι χαζός (ή χοντρός) και να με πληγώσεις;»

Χρησιμοποίησε το «θέλω»
Αντιμετώπισε τον νταή ξεκινώντας με το «θέλω» και πες με σταθερότητα αυτό που θέλεις να αλλάξει: «Θέλω να με αφήσεις ήσυχο.» ή «Θέλω να σταματήσεις να με κοροϊδεύεις.».

Συμφώνησε με τα πειράγματα
Χρησιμοποίησε μια δήλωση που θα συμφωνεί με τον θύτη σου.

Παραδείγματα:
Θύτης: «Είσαι χαζός.» Παιδί: «Ναι, αλλά είμαι καλός σ” αυτό.»
Ή θύτης: «Γεια σου, στραβούλιακα.» Παιδί: «Έχεις δίκιο, η όρασή μου δεν είναι καλή.»

Αγνόησέ τον
Στους νταήδες αρέσει όταν τα πειράγματα τους αναστατώνουν τα θύματά τους. Οπότε, βρες έναν τρόπο να αγνοείς τον θύτη.

Παραδείγματα:

• Προσποιήσου ότι είναι αόρατος.
• Φύγε χωρίς να τον κοιτάξεις.
• Κοίταξε γρήγορα κάτι άλλο και γέλα.
• Δείξε τελείως αδιάφορος.

Αστειεύσου με τα πειράγματα.
Τα πειράγματα συχνά σταματάνε αν κάνεις το θύτη να καταλάβει ότι δεν πρόκειται να αφήσει τα πειράγματα να σε επηρεάσουν (ακόμα και αν σε επηρεάζουν).

Ας υποθέσουμε ότι ο θύτης λέει, «Είσαι ηλίθιος.» Εσύ μπορείς να πεις μια προβαρισμένη απάντηση όπως: «Αλήθεια;»
Άλλες απαντήσεις θα μπορούσαν να είναι: «Και λοιπόν;», «Ευχαριστώ που μου το είπες».

Ο αριθμός έκτακτης ανάγκης 112 στη... διαστημική εποχή

  

Νέο, υπερσύγχρονο τηλεφωνικό κέντρο για την ευρωπαϊκή γραμμή του τριψήφιου     αριθμού έκτακτης ανάγκης-κρίσεων «112» είναι υπό δημιουργία από τη Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας, του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη.

Το νέο κέντρο θα έχει αυξημένες τεχνολογικές δυνατότητες και θα μετακομίσει από τις εγκαταστάσεις του ΟΤΕ, όπου στεγάζεται τώρα. Θα χωριστεί σε δύο κέντρα Επικοινωνιών με δυνατότητα ταυτόχρονης λειτουργίας και δυναμικότητας 50 θέσεων εργασίας έκαστο. Το πρωτεύον κέντρο θα εγκατασταθεί στο συντονιστικό κέντρο Επιχειρήσεων της Πυροσβεστικής στο Χαλάνδρι και το δευτερεύον στο κτίριο της Κατεχάκη, στο αρχηγείο της ΕΛ.ΑΣ. Η αναβάθμιση του 112 υλοποιείται βάσει προγραμματικής συμφωνίας μεταξύ του υπουργείου και της Κοινωνίας της Πληροφορίας, ενώ ανάδοχος είναι ο ΟΤΕ.

Εκτός από το σύστημα διαχείρισης κλήσεων έκτακτης ανάγκης, το κέντρο 112 θα μπορεί να λειτουργεί και ως σύστημα συναγερμού πολιτών. Η μαζική ενημέρωση/προειδοποίηση πολιτών, φορέων και άλλων εμπλεκόμενων υπηρεσιών σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης θα γίνεται με τους εξής τρόπους:

• σύστημα μαζικών μηνυμάτων SMS/Alert στα κινητά τηλέφωνα

• μέσω εκπομπής μηνυμάτων κυψέλης

• αποστολή φωνητικών συναγερμών σε σταθερά τηλέφωνα

• αποστολή SMS/e-mails σε κλειστές ομάδες χρηστών, για παράδειγμα υπηρεσίες διαχείρισης κρίσεων. Η αυτόματη διασύνδεση όλων των εμπλεκόμενων φορέων θα μειώσει δραματικά τον χρόνο απόκρισης και εντοπισμού του πολίτη που είναι σε ανάγκη.

Επιπλέον, το νέο σύστημα διαχείρισης κλήσεων έκτακτης ανάγκης θα αποκτήσει τις εξής νέες ή αναβαθμισμένες λειτουργίες:

• αυτόματη ανάκτηση των πληροφοριών θέσης του καλούντος μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα από τα 90 λεπτά που απαιτούνται σήμερα με το υφιστάμενο σύστημα.

• δυνατότητα αυτόματης απεικόνισης της θέσης του καλούντος σε γεωγραφικό σύστημα πληροφοριών, μεγαλύτερης ακρίβειας από αυτή που ισχύει τώρα, η οποία στηρίζεται στα δίκτυα κινητής τηλεφωνίας.

• λήψη και γραπτών μηνυμάτων SMS, αντί για υποστήριξη μόνο φωνητικών κλήσεων, ώστε να διασφαλίζεται η πρόσβαση των ΑμεΑ στο 112.

Εκτός από ΕΛ.ΑΣ., Πυροσβεστική, Λιμενικό, το νέο κέντρο θα διασυνδεθεί με την Εθνική Γραμμή για τα Παιδιά SOS «1056» και την Ευρωπαϊκή Γραμμή για τα Εξαφανισμένα Παιδιά «116000», ενώ θα προστεθεί και η γραμμή του «Χαμόγελου του Παιδιού». Σύμφωνα με τη μελέτη του υπό κατασκευή έργου, αναμένεται να διαχειρίζεται 10 εκατ. κλήσεις τον χρόνο ή 1500 κλήσεις ανά ώρα, ενώ στόχος είναι να περιορίσει τον χρόνο απόκρισης στην επείγουσα κλήση σε 30 με 45 δευτερόλεπτα και οι αρμόδιες υπηρεσίες να ενημερώνονται σε 5 με 10 δευτερόλεπτα.

Το κέντρο 112 λειτουργεί από το 1999, παράλληλα με τις λοιπές εθνικές υπηρεσίες και σε 24ωρη βάση. Κάθε χρόνο δέχεται περίπου 3 εκατ. κλήσεις από Ελληνες πολίτες, αλλά και αλλοδαπούς. Η υπηρεσία είναι στελεχωμένη με ειδικά εκπαιδευμένους χειριστές που μιλούν τουλάχιστον τρεις γλώσσες, ενώ δεν υπάρχει χρέωση του καλούντος, δεν απαιτείται σύνδεση σε δίκτυο κινητής τηλεφωνίας και μπορεί να πραγματοποιηθεί κλήση από οποιαδήποτε συσκευή. Είναι χαρακτηριστικό ότι κατά το 2016 στη χώρα μας πραγματοποιήθηκαν 380 εντοπισμοί χάρη στη χρήση του 112.

Στατιστικά στοιχεία
Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία των τελευταίων 6 ετών λειτουργίας του καταγράφεται μία αύξηση στη χρήση του «112» από τους πολίτες. Σ' αυτό φαίνεται να έχει συμβάλει και η προσφυγική κρίση, καθώς αρκετοί πρόσφυγες καλούν το 112 όταν βρίσκονται σε κίνδυνο. Το 2016 εξυπηρετήθηκαν 68.379 πραγματικά περιστατικά σε σχέση με τα 47.763 που είχαν εξυπηρετηθεί το 2015.

Ο γενικός γραμματέας Πολιτικής Προστασίας, Γιάννης Καπάκης, δηλώνει ότι ο χρόνος ολοκλήρωσης του νέου κέντρου 112 υπολογίζεται στους έξι μήνες, ενώ πρόσφατα εντάχθηκε στο νέο ΕΣΠΑ. Η ανταπόκριση του τηλεφωνικού κέντρου θα μειωθεί στα 9 δευτερόλεπτα, οι κλήσεις θα καταγράφονται και αργότερα το νέο σύστημα διαχείρισης θα επεκταθεί και σε e-call κλήσεις από αυτοκίνητα, για περιπτώσεις τροχαίων.

«Η στόχευση είναι να υπάρχει ένας αριθμός για τους πολίτες και να φύγουμε από το 100, το 199, το 166 που λειτουργούν όλα μαζί. Να μείνει το 112 που γνωρίζουν όλοι οι Ευρωπαίοι πολίτες», εξηγεί ο Γ. Καπάκης.

ΕΥΧΕΣ ΑΠΟ ΤΟ Δ.Σ. ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΑΣ

ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΑΣ ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ & ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ  

H Κυριακή των Βαΐων και η σημασία της

Η Κυριακή της Μεγάλης Εβδομάδας ονομάζεται έτσι, γιατί «μετά Βαΐων και κλάδων» έγινε η υποδοχή του Χριστού στα Ιεροσόλυμα.

Την Κυριακή των Βαίων ο λαός μας τη γιορτάζει με ιδιαίτερη λαμπρότητα. Σύμφωνα με το χριστιανικό εορτολόγιο καθιερώθηκε να ονομάζεται Κυριακή των Βαΐων, ή Κυριακή του Λαζάρου, ή Κυριακή Βαϊοφόρος, η προηγούμενη Κυριακή της εορτής της Ανάστασης.

Από την Κυριακή των Βαΐων αρχίζει ουσιαστικά η λεγόμενη Μεγάλη Εβδομάδα ή Εβδομάδα των Παθών. Κατά την ημέρα αυτή εορτάζεται η ανάμνηση της θριαμβικής εισόδου του Ιησού Χριστού στα Ιεροσόλυμα όπου, κατά τους συγγραφείς των Ιερών Ευαγγελίων, οι Ιουδαίοι τον υποδέχθηκαν κρατώντας βάια ή βάγια (κλάδους φοινίκων) και απλώνοντας στο έδαφος τα φορέματά τους ζητωκραύγαζαν «Ωσαννά, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου».

Κατά τους πρώτους αιώνες του Χριστιανισμού η εορτή της ανάμνησης αυτής τελούταν μαζί με την ανάσταση του Λαζάρου. Αργότερα η δεύτερη, η ανάσταση του Λαζάρου, μετατέθηκε κατά μία ημέρα πριν, το λεγόμενο Σάββατο του Λαζάρου.

Χαρακτηριστικό έθιμο της ημέρας είναι ο στολισμός των εκκλησιών με βάγια, ενώ μετά τη λειτουργία ο παπάς ευλογεί και δίνει στους πιστούς σταυρούς από βάγια, τους οποίους βάζουμε στα εικονίσματα ή όπου αλλού χρειαζόμαστε προστασία.

Την Κυριακή των Βαΐων είναι έθιμο να τρώμε ψάρι.

Οι κλασικές και αξεπέραστες ατάκες της ελληνίδας μάνας

Σαν να παίζει η ίδια κασέτα

  

1. Μην πατάς εδώ, έχω σφουγγαρίσει.
2. Όταν φτάσεις πάρε με τηλέφωνο ή Όταν φτάσεις κάνε μου αναπάντητη
3. Πάρε μια ζακέτα, έχει ψύχρα (ακόμη και με 30 βαθμούς Κελσίου)
4. Να πεθάνω να ησυχάσω
5. Μη βγεις έξω λουσμένος/η
6. Φάε τίποτα, έχεις μείνει κόκκαλο
7. Γιατί να φας έξω; Δεν έχουμε φαγητό στο σπίτι;
8. Εγώ στην ηλικία σου είχα δύο παιδιά
9. Δε με ενδιαφέρει τι κάνουν τα άλλα παιδιά, το δικό μου με νοιάζει
10. Όταν γίνεις μάνα θα καταλάβεις
11. Ίδιος ο πατέρας σου είσαι
12. Καλά, έλα σπίτι και θα ΤΑ ΠΟΥΜΕ...
13. Κάνε ό,τι καταλαβαίνεις
14. Μην αφήνεις την τελευταία σου μπουκιά, είναι η δύναμή σου
15. Πρόσεχε μη σου ρίξουν τίποτα στο ποτό
16. Mαμά που είναι η τσάντα μου; - Εκεί που την άφησες...
17. Κάτσε να γυρίσει ο πατέρας σου και θα δεις
18. Ουαί κι αλίμονό σου…

Πώς χτίζουμε την αυτοπεποίθηση στα παιδιά

Σε πόσα θέματα έχεις ακόμα την εντύπωση ότι ακούς μέσα στο μυαλό σου τη φωνή της μητέρας ή του πατέρα σου, από την εποχή των παιδικών χρόνων, να μιλά και να σου δίνει «οδηγίες»;

Ε, λοιπόν αυτό είναι ένα πολύ ισχυρό εργαλείο για να βοηθήσουμε τα παιδιά να ενστερνιστούν «κανόνες» που θα τους ανοίξουν το δρόμο προς μια ζωή με περισσότερη αυτοπεποίθηση! Έχω καταγράψει τους «κανόνες» που θεωρώ πιο σημαντικούς και, με την πρώτη ευκαιρία, τους υπενθυμίζω στα παιδιά μου.

Είμαι σίγουρη πως την κατάλληλη στιγμή θα τους ανακαλέσουν:

1. Συμπεριφέρομαι στους άλλους με τον τρόπο που θα ήθελα να μου συμπεριφέρονται. Αν θέλω οι άνθρωποι να είναι ευγενικοί μαζί μου, μαθαίνω να είμαι ευγενικός. Αν μ΄αρέσει να με ενθαρρύνουν, μαθαίνω να ενθαρρύνω κι εγώ.

2. Γελάω με τις γκάφες και τις αστείες καταστάσεις, χωρίς ποτέ να γελάω εις βάρος κάποιου παιδιού.

Η αξιοπρέπεια είναι πάνω απ΄όλα.

3. Το κουτσομπολιό είναι ανόητο και ανώφελο. Οταν κάποιος δεν είναι μπροστά, θα πω γι’ αυτόν μόνο κάτι καλό.

4. Όταν νιώθω θλίψη, μπορώ να κάνω κάτι για να νιώσω καλύτερα. Στρέφομαι σε μια δημιουργική απασχόληση, πάω για τρέξιμο, μιλάω με τους γονείς μου, γράφω τις σκέψεις μου, απαριθμώ τις όμορφες στιγμές και καταστάσεις που έχω στη ζωή μου.

5. Στο παιχνίδι ακολουθώ τους κανόνες και παίζω έντιμα. Αποδέχομαι την ήττα, χαίρομαι με τη νίκη, γνωρίζοντας πως και οι δυο καταστάσεις είναι φυσιολογικές.

6. Δεν είμαι μόνο ό,τι φαίνεται εξωτερικά. Η εμφάνιση είναι μόνο μια πτυχή αυτού που είμαι. Ο,τι σκέφτομαι και νιώθω είναι ακόμα πιο σημαντικό. Οταν είμαι μέσα μου καλά, δείχνω καλά κι «απ΄έξω».

7. Φροντίζω τον εαυτό μου με σεβασμό και προσέχω την υγεία μου. Δίνω σημασία στα μηνύματα που μου δίνει το σώμα μου. Του προσφέρω ξεκούραση, ύπνο, καλό φαγητό, κίνηση, ενέργεια!

8. Λέω κατηγορηματικά «όχι» σε ό,τι μπορεί να βλάψει το σώμα μου, να απειλήσει την ασφάλειά μου ή μου ζητούν άλλοι να ακολουθήσω παρά τη θέλησή μου. Εμπιστεύομαι την εσωτερική μου φωνή όταν με προειδοποιεί για κάποιο κίνδυνο.

9. Λέω την αλήθεια. Το ψέμα φέρνει κι άλλο ψέμα και κάνει τη ζωή μου δύσκολη. Δεν το χρειάζομαι.

10. Η δημιουργικότητα φέρνει χαρά και ομορφιά στη ζωή μου. Γίνομαι δημιουργικός όταν ζωγραφίζω, χορεύω, κατασκευάζω, παίζω μουσική ή ασχολούμαι με κάποια μορφή τέχνης.

11. Αποδέχομαι τα παιδιά που είναι διαφορετικά από μένα. Μπορώ να μάθω πολλά απ’ αυτά. Μπορώ να έχω φίλους που είναι διαφορετικοί από μένα και μας ενώνουν τα κοινά μας ενδιαφέροντα.

12. Τα λάθη επιτρέπονται. Ολοι κάνουν λάθη. Αντί να θυμώνω με τον εαυτό μου, δοκιμάζω ξανά.

Δεν εγκαταλείπω την προσπάθεια όταν συναντώ τις πρώτες δυσκολίες.

13. Οταν σχεδιάζω να κάνω κάτι που φαίνεται μεγάλο και δύσκολο, μαθαίνω να το «σπάζω» σε μικρότερα κομμάτια που μου είναι πιο εύκολο να ολοκληρώσω.

14. Οταν θέλω να αγοράσω κάτι, ρωτάω τον εαυτό μου: «Είναι στ΄αλήθεια κάτι που χρειάζομαι;».

15. Οταν κοιτάω τον εαυτό μου στον καθρέφτη πάντα του λέω μια καλή κουβέντα και του χαμογελάω!

16. Κάθε μέρα μαθαίνω κάτι καινούργιο. Η μάθηση μού ανοίγει κανούργιους δρόμους και πλουτίζει κάθε στιγμή τη ζωή μου.

17. Είμαι υπεύθυνος και επιμελής με ό,τι αναλαμβάνω. Διαβάζω τα μαθήματά μου και κάνω τις εργασίες μου πρώτα για μένα κι όχι για να αποσπάσω το «μπράβο» από δασκάλους και γονείς.

18. Προσέχω τον εαυτό μου. Δίνω σημασία στις σκέψεις και στα συναισθήματά μου. Πριν επιλέξω, μαθαίνω να αναρωτιέμαι “είναι καλό για μένα να….. ;» ή «θα νιώθω καλά αν……. ;». Αφουγκράζομαι την απάντηση που δίνει η καρδιά και το σώμα μου. Αναγνωρίζω και σέβομαι τα μηνύματα αυτά και δεν τα υποτιμώ.

19. Το μοίρασμα με ανθρώπους που εμπιστεύομαι και αγαπώ κάνει τη χαρά μου μεγαλύτερη και τη λύπη μικρότερη. Αναγνωρίζω πως μέσα από τη συνεργασία ακόμα και τα πιο δύσκολα έργα γίνονται ευκολότερα.

20. Υπάρχει πάντα λύση σε κάθε πρόβλημα. Τη λύση αυτή μπορώ να τη βρω και να την ακολουθήσω!

Αυτοί οι 20 κανόνες μού φαίνονται πολύ σημαντικοί για να τους υπενθυμίζουμε στα παιδιά (και στους εαυτού μας), έχοντας την επίγνωση ότι δεν αρκούν μόνο τα λόγια. Χρειάζεται και οι πράξεις μας να συμβαδίζουν με ό,τι λέμε!

Πώς θα βοηθήσετε το παιδί να είναι συγκεντρωμένο

Τα παιδιά χάνουν το ενδιαφέρον τους εντός τάξης ή γενικά όταν έχουν καταπιαστεί με κάποια υποχρέωση

Χωρίς απαραίτητα να υπάρχει πρόβλημα, κάποια παιδιά συγκεντρώνονται εύκολα στις υποχρεώσεις τους και άλλα παρουσιάζουν δυσκολίες.

Πάμε να δούμε πού οφείλονται οι διαφορές και τι μπορείτε να κάνετε αν το παιδί σας δε μαζεύει εύκολα το μυαλό του:

Τα παιδιά χάνουν το ενδιαφέρον τους εντός τάξης ή γενικά όταν έχουν καταπιαστεί με κάποια υποχρέωση όταν υποπίπτει στην αντίληψή τους ένα ενδιαφέρον ερέθισμα. Άρα λοιπόν φροντίστε στο σπίτι να εκμηδενίσετε την πιθανότητα να συμβεί κάτι τέτοιο-στο μέτρο του δυνατού.

Από εκεί και πέρα, δεν είναι εύκολο για όλα τα παιδιά να παραμένουν καθηλωμένα σε ένα σημείο και να ασχολούνται με κάτι τελείως βαρετό για τα γούστα τους. Θέλουν να κινηθούν, ως ενεργητικά που είναι και να μη χάνουν το χρόνο τους άσκοπα (όπως εκείνα πιστεύουν).

Ένας ακόμα λόγος που μπορεί το παιδί σας να μη συγκεντρώνεται εύκολα είναι η κούραση, είτε αυτό λέγεται ότι δε χορταίνει ύπνο, είτε το βάζετε να ασχοληθεί με κάτι όταν γυρίζει από το σχολείο και δεν έχει καθαρό μυαλό.

Ιδιαίτερα αν μιλάμε για διάβασμα, βεβαιωθείτε ότι το παιδί είναι με γεμάτο στομάχι για να έχει ενέργεια. Αν έχουν μεσολαβήσει αρκετές ώρες από το μεσημεριανό γεύμα, φροντίστε να πάρει κάποιο κολατσιό όσο διαβάζει.

Αν το παιδί σας γενικά συγκεντρωνόταν σε ικανοποιητικό βαθμό και μια περίοδο δεν το κάνει, αναζητήστε την αιτία σε τυχόν δικούς του προβληματισμούς ή σε αφορμές που έχουν δοθεί από τη δική σας συμπεριφορά απέναντί του.

Τέλος, μην το αφήνετε πολλές ώρες μόνο του όταν του έχετε αναθέσει κάτι, γιατί είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα χάσει σύντομα το ενδιαφέρον του και θα ασχοληθεί με κάτι ψυχαγωγικό. Να το έχετε υπό επίβλεψη για να ελέγχετε διακριτικά αν είναι συγκεντρωμένο.

7 πράγματα που πρέπει να λέτε στο παιδί σας πριν ξεκινήσει για το σχολείο

16 Φεβρουαρίου
2016

Κατηγορία:Συμπεριφορά & Διαπαιδαγώγηση

Φράσεις που ξεκλειδώνουν την ψυχή και το μυαλό του παιδιού σας!

Όταν τις λέτε, ειδικά το πρωί, είναι σαν να «κουρδίζετε» το μυαλό του παιδιού σας να ανοίξει, να ρουφήξει νέες εμπειρίες, να πιστέψει στον εαυτό του, να γίνει το καλύτερο δυνατό που μπορεί να γίνει!

1. «Πιστεύω σε σένα»

Ίσως είναι το καλύτερο τονωτικό για την αυτοπεποίθηση ενός παιδιού! 

Μέσα σε τρεις λεξούλες περιέχονται τόσα πολλά και βαθιά μηνύματα: πιστεύω σε εσένα, στις δυνάμεις σου, στις ικανότητές σου, στο ότι μπορείς να ανταπεξέλθεις και να τα καταφέρεις. 

Είναι σημαντικό ότι η φράση αυτή δεν έχει να κάνει με τις επιδόσεις του παιδιού, αλλά με τη βαθιά πίστη του γονιού στο άτομο του παιδιού, στο βαθύτερό του είναι.  Και βέβαια, μια τέτοια φρασούλα κινητοποιεί το παιδί και του δίνει κίνητρο να βγάλει προς τα έξω τον καλύτερό του εαυτό.

2. «Μην τα παρατάς»

Άλλη μια φράση ενθάρρυνσης. 

Με αυτό τον τρόπο υπενθυμίζετε στο παιδί ότι σε κάθε δυσκολία υπάρχει μια λύση και για κάθε πρόβλημα υπάρχει τρόπος διαχείρισής του.  Με το να μην τα παρατήσει κανείς και να μην τα βάλει κάτω, σημαίνει ότι πιστεύει στον εαυτό του και στο ότι θα τα καταφέρει. 

Φυσικά καλό είναι παράλληλα να δείξουμε στο παιδί ότι συχνά χρειάζεται να είμαστε ανοιχτοί σε νέες ιδέες για να διαχειριστούμε ένα πρόβλημα.

3. «Πάντα μαθαίνουμε»

Είναι σημαντικό για ένα παιδί να γνωρίζει από νωρίς ότι μπορεί να μάθει από τα λάθη του και να μην τα θεωρεί καταστροφικά. 

Με αυτό τον τρόπο το παιδί θωρακίζεται απέναντι στις δυσκολίες και δε στεναχωριέται αν δεν κάνει κάτι καλά, επειδή ξέρει ότι μπορεί να ξαναπροσπαθήσει, να εξασκηθεί και θα τα καταφέρει. 

Έτσι καλλιεργείται στο παιδί η έννοια της προόδου, που σχετίζεται άμεσα με τη δική του προσπάθεια.

4. «Και εμείς οι γονείς σου και όλοι ήμασταν κάποτε σαν κι εσένα»

Αυτό είναι μια καλή υπενθύμιση για το παιδί ότι όλοι ξεκινάνε από κάπου και μεγαλώνοντας κατορθώνουν πολλά πράγματα. 

Είναι σημαντικό για κάθε παιδί να καταλαβαίνει ότι θα βρει μπροστά του δυσκολίες, εμπόδια, ότι θα κάνει λάθη, αλλά, παρόλα αυτά, μπορεί να κατορθώσει πολλά πράγματα. 

Στο νου του θα πρέπει να κρατά την πληροφορία ότι δεν υπάρχει ο τέλειος άνθρωπος, αλλά καθένας εξελίσσεται και γίνεται καλύτερος με προσπάθεια και εξάσκηση.

5. «Δεν υπάρχει δε μπορώ, υπάρχει δε θέλω»

Αυτή η διαφορά ανάμεσα στο «δε μπορώ» και το «δε θέλω» είναι τεράστια. 

Δεν πρόκειται απλώς για διαφορετικές λέξεις, αλλά για εντελώς διαφορετική στάση ζωής.  Το «δε μπορώ» έχει να κάνει με στάση αδυναμίας και απαισιοδοξίας, όταν κανείς κρίνει τον εαυτό του ως αδύναμο και ανεπαρκή για να κατορθώσει κάτι. 

Με αυτή τη σκέψη το παιδί δε βλέπει τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να κατακτήσει νέα γνώση, νέες δεξιότητες, να πετύχει σε ένα άθλημα, στα κοινωνικά, στο οτιδήποτε με το οποίο καταπιάνεται.

Αντίθετα, το «δε θέλω» δείχνει επιθυμία, σωστή ή λανθασμένη, αλλά πάντως πρόκειται για συνειδητή επιλογή.  Όταν κανείς δεν επιλέγει κάτι δε σημαίνει ότι βλέπει τον εαυτό του αρνητικά ούτε ότι τον αξιολογεί με χαμηλές ικανότητες.

Το σημαντικό είναι να μπορεί να βοηθήσει ο γονιός το παιδί να ξεπερνάει το «δε μπορώ» με υπομονή, ενδυνάμωση, προσπάθεια και εξάσκηση και να το βοηθάει να δει το «δε θέλω» του και να κάνει σωστές επιλογές.

6. «Μαθαίνουμε από τα λάθη μας»

Βοηθήστε το παιδί σας να καταλάβει ότι τα περισσότερα λάθη ή δυσκολίες δεν είναι μοιραία ή αξεπέραστα. 

Δείξτε του ότι η εμπειρία αποκτιέται μέσα από μια διαδικασία όπου κανείς προσπαθεί, άλλοτε πετυχαίνει και άλλοτε κάνει λάθος.  βοηθήστε το παιδί να μάθει να αναγνωρίζει τι έκανε σωστά, για να το ξανακάνει, και εντοπίστε τα λάθη του για να τα αποφύγει στο μέλλον. 

Ζητήστε του να σας πει το δίδαγμα, δηλαδή τι έμαθε από κάθε δύσκολη εμπειρία ή λάθος που έκανε.

7. «Σε αγαπώ γι’ αυτό που είσαι»

Να θυμάστε να δηλώνετε την αγάπη σας με λόγια και με έργα συχνά, σε καθημερινή βάση. 

Διαβεβαιώστε το παιδί σας ότι το αγαπάτε γι’ αυτό που είναι.  Υπενθυμίστε του ότι το περιστοιχίζουν άνθρωποι που το αγαπάνε.  Αυτές οι στιγμές ζεστασιάς, ηρεμίας και αρμονίας τονώνουν την ψυχή και το μυαλό του κάθε παιδιού.

Με αυτή την απλή διαβεβαίωση αγάπης και αποδοχής του παιδιού σας, τονώνετε την αυτοπεποίθησή του και το βοηθάτε να δει τον εαυτό του όπως το βλέπετε κι εσείς: σαν ένα αγαπητό πλάσμα, σαν έναν άνθρωπο που αξίζει αγάπη και γερές σχέσεις. 

Έτσι βοηθάτε το παιδί να αναπτύξει ψυχική ανθεκτικότητα και να βασίζεται στον εαυτό του.

Σημαντικό ! Πώς θα βοηθήσεις το παιδί να αποδίδει στο σχολείο

09 Σεπτεμβρίου
2015

Κατηγορία:Συμπεριφορά & Διαπαιδαγώγηση

Yπάρχουν πολλοί μέθοδοι για να «βάλετε τον μικρό σας σε τάξη». Κάθε γονιός ακολουθεί τον δικό του τρόπο, αυτό που του ταιριάζει καλύτερα.

Γράφει ο αναπτυξιακός εργοθεραπευτής Στέλιος Μαντούδης (www.mandou.gr)

Υπάρχει βέβαια η πιθανότητα να πέσει σε λάθη. Για να αποφύγετε λανθασμένες κινήσεις διαβάστε με κάθε λεπτομέρεια τι πρέπει να κάνετε και τι να αποφύγετε για να «στρώσετε» τον μικρό στο διάβασμα, έχοντας στο νου ότι η σχολική απόδοση του παιδιού σας δεν εξαρτάται μόνο από αυτό, αλλά και από την στάση σας. Το ζητούμενο για όλους τους γονείς δεν είναι μια μέθοδος, αλλά τα σωστά κριτήρια για το πώς τα παιδιά θα δυναμώσουν και  θα «παντρέψουν» την δική τους προσωπικότητα με τις απαιτήσεις του σχολείου.

Σε ένα πρώτο επίπεδο, πρέπει να καταλάβουμε ως γονείς ότι:

• Η απόδοση του μαθητή είναι δική του ευθύνη, και εμείς λειτουργούμε ως βοηθοί σε αυτήν την πορεία.

• Το μέτρο ανάμεσα στο «είμαι από πάνω του» και στο «άστο να κάνει ότι μπορεί» βρίσκεται στον δικό μας τρόπο σκέψης.

• Σε αυτήν την προσπάθεια χρειάζεται να γνωρίσουμε καλύτερα το παιδί μας παρατηρώντας τι του αρέσει και τι όχι, τι καταφέρνει και ποιες είναι οι αδυναμίες του.

• Η φράση «ο μαθητής αποδίδει στο σχολείο» σημαίνει κάτι περισσότερο από καλούς βαθμούς. Μπορεί να σημαίνει ότι προσέχει την ώρα του μαθήματος, συγκεντρώνεται στο σπίτι όταν προετοιμάζει τις σχολικές του εργασίες, μαθαίνει, και παίρνει ικανοποίηση από την μαθησιακή διαδικασία.

Είναι σωστό να υιοθετήσω τον ρόλο του ελεγκτή γονιού που δεν δείχνει εμπιστοσύνη στις καλές προθέσεις του παιδιού;

Τα περισσότερα παιδιά θέλουν να πετύχουν ακαδημαϊκά αλλά ταυτόχρονα θέλουν να ξεφύγουν από κάτι βαρετό. Δεν είναι κακό να μαλώνουμε το παιδί μας στην δεύτερη περίπτωση, αρκεί να το κάνουμε με σταθερό αποφασιστικό, ήρεμο τρόπο και όχι πολύ συχνά σαν να μην έχουμε εμπιστοσύνη στις καλές του προθέσεις.

Πότε το βοηθάμε να αποδώσει αλλά και να αποκτήσει μια θετική εικόνα για τον εαυτό του;

• Βρίσκουμε το μέτρο ανάμεσα στην σχολική επίδοση του παιδιού και τις άλλες συναισθηματικές του ανάγκες, όπως το παιχνίδι, η παρέα , οι φιλίες.

• Βοηθάμε το παιδί να δει την μάθηση ως πηγή ικανοποίησης. Το τι πιστεύει ο γονιός για τον ρόλο του ως προς την απόδοση του παιδιού στο σχολείο, επηρεάζει καθοριστικά τον μαθητή.

• Να θυμάστε ότι ως γονείς πρέπει να ξεχωρίζουμε τις δικές μας ανάγκες από αυτές του παιδιού και όχι να θεωρούμε το παιδί ως προέκταση του εαυτού μας.

• Είναι σημαντικό να δώσουμε στο παιδί την ικανοποίηση του να αρχίζει να συνεχίζει και να τελειώνει μια εργασία με δική του προσπάθεια. Έτσι μαθαίνει να αναλαμβάνει μια ευθύνη, να κάνει λάθη, να δυσκολευτεί, να τα διορθώσει, να ανακαλύψει την απάντηση, να την φέρει σε πέρας. Ή ακόμα και να επιβληθεί στην διάθεση του όταν βρίσκει δυσάρεστη τη σχολική εργασία.

• Συζητήστε με το παιδί το πρόγραμμα του και ρωτήστε το πώς σκέφτεται να κανονίσει το πρόγραμμα του. Δώστε του ιδέες για διαλείμματα κάθε 20 – 30 λεπτά, και αν δεν εφαρμόσει το πρόγραμμα που θέσατε με ακρίβεια μην τον μαλώσετε, όλοι γνωρίζουμε ότι είναι αδύνατον να λειτουργήσουν όλα με ακρίβεια. Προσπαθήστε ξανά με καινούργιες προτάσεις.

• Προσπαθήστε να συζητήσετε με το παιδί για το περιεχόμενο του μαθήματος με ένα τρόπο που κατά την γνώμη σας θα εξάψει το ενδιαφέρον του παιδιού σας. Μιλήστε του με ενθουσιασμό για το φαινόμενο του ηλεκτρισμού, χρησιμοποιώντας ζωντανά παραδείγματα και αντικείμενα από το χώρο του σπιτιού.

• Ανακαλύψτε τον τρόπο μέσα από τον οποίο μαθαίνει καλύτερα το  παιδί σας. Μερικά παιδιά, π.χ. υπερκινητικά μαθαίνουν καλύτερα κινούμενα, όχι καρφωμένα στην καρέκλα. Αυτά τα παιδιά πείθονταί να ασχοληθούν με την σχολική μελέτη μέσω της αναπαράστασης. Το παιδί θέλει να συμμετέχει με το σώμα του για να καταλάβει και να  θυμάται.

• Του επισημαίνουμε ποια γράμματα είναι καλογραμμένα και το παροτρύνουμε να συνεχίσει έτσι. Αν κάνει πολλά λάθη τότε τον παροτρύνουμε να γράφει σε πρόχειρο χαρτί όπου θα τα διορθώνει μόνο του.

Πότε κόβουμε τα φτερά τη απόδοσης του αλλά και της προσωπικότητας του;

• Όταν του σβήνουμε τα γραπτά στην περίπτωση που δεν κάνει καλά γράμματα.

• Όταν του διορθώνουμε τα λάθη και δεν του αναφέρουμε τίποτα για τις προσπάθειες ή τις επιτυχίες του.

• Όταν κρατάμε μια ουδέτερη στάση για την προσπάθεια του.

• Όταν το υποστηρίζουμε στην περίπτωση που το έχει ανάγκη και το υπερασπιζόμαστε μπροστά σε άλλους.

• Όταν τον μαλώνουμε για την μη συμμόρφωση επειδή το παίρνουμε προσωπικά και θεωρούμε ότι αποτύχαμε στο ρόλο μας.

• Όταν συναισθηματικά δεν είμαστε κοντά στο παιδί μας αλλά έχουμε την απαίτηση να είναι εντάξει αυτό στις υποχρεώσεις του.

• Τονίζουμε τις σωστές απαντήσεις και του υποδεικνύουμε να διορθώσει τα λάθη του.

• Επαινούμε το παιδί για την προσπάθεια του. Όταν επαινείται το παιδί για τον κόπο του, τόσο του είναι πιο εύκολο να προσπαθεί χωρίς να απογοητεύεται εύκολα.

• Το μαλώνουμε όταν θέλουμε να του βάλουμε όρια και να του δείξουμε το ενδιαφέρον μας για τη πρόοδο του.